Skład
Substancjami czynnymi leku są: paracetamol (Paracetamolum), fenylefryny wodorowinian (Phenylephrini hydrogenotartras) i chlorfenaminy maleinian (Chlorphenamini maleas).
1 saszetka zawiera: 1000 mg paracetamolu, 5,58 mg fenylefryny wodorowinianu, (czyli 8,21 mg fenylefryny), 4 mg chlorfenaminy maleinianu (co odpowiada 2,8 mg chlorfenaminy).
Substancje pomocnicze: mannitol, sacharyna sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, powidon K30, aromat pomarańczowy PHS 132958.
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek do podawania doustnego.
Przygotowanie roztworu: Zawartość saszetki należy rozpuścić w połowie szklanki gorącej (nie wrzącej) wody. Po przestudzeniu należy wypić.
Dorośli: jedna saszetka co 6-8 godzin.
Nie należy stosować więcej niż 4 saszetki w ciągu doby.
Dorośli o masie ciała poniżej 50 kg, pacjenci: odwodnieni, długotrwale niedożywieni, z przewlekłą chorobą alkoholową, z zespołem Gilberta: 1 saszetka 2-3 razy na dobę (co 6-8 godzin).
Jeżeli gorączka występuje dłużej niż przez 3 dni leczenia, ból lub inne objawy dłużej niż 5 dni, objawy ulegają nasileniu lub pojawiają się nowe, należy zwrócić się do lekarza.
Działanie
Vicks AntiGrip Max zawiera 3 składniki aktywne:
paracetamol - działa przeciwgorączkowo i przeciwbólowo,
fenylefrynę - powoduje zmniejszenie obrzęku błony śluzowej nosa i zatok przynosowych,
chlorfenaminę - zmniejsza ilość wydzieliny w nosie.
Wskazania
Vicks AntiGrip Max jest wskazany podczas leczenia objawowego przeziębienia i grypy, które przebiegają z:
gorączką,
słabym lub umiarkowanym bólem głowy, mięśni, gardła zatok,
obrzękiem błony śluzowej nosa i zatok przynosowych z tworzeniem wydzieliny.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Vicks AntiGrip Max:
w przypadku pacjentów uczulonych na substancje czynne lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
u dzieci, z uwagi na dużą zawartość paracetamolu;
jeśli pacjent choruje na: jaskrę, nadciśnienie tętnicze, nadczynność tarczycy, ciężką niewydolność nerek;
jeśli pacjent cierpi na jakąkolwiek ciężką chorobę serca lub tętnic (taką jak choroba wieńcowa);
jeśli u pacjenta stwierdzono tachykardię (zbyt szybkie bicie serca);
u pacjentów w podeszłym wieku bez konsultacji z lekarzem (może wystąpić bradykardia (wolne bicie serca) lub zmniejszenie pojemności minutowej serca);
u pacjentów leczonych lekami z grupy inhibitorów monoaminooksydazy, (IMAO) oraz w okresie 15 dni po ich odstawieniu.
